Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
{
T
1
,
T
2
,
…
}
{\displaystyle \{T_{1},T_{2},\ldots \}}
is een rij asymptotisch rake schatters voor de parameter
θ
=
4
{\displaystyle \theta =4}
. De verdelingen van de schatters concentreren zich met toenemende steekproefomvang
n
{\displaystyle n}
steeds meer rond de parameter
θ
{\displaystyle \theta }
. Wel zijn de schatters onzuiver.
In de statistiek heet een schatter asymptotisch raak (Engels: consistent ) als de schatter met toenemende steekproefomvang in kans convergeert naar de te schatten parameter .
Zij
(
X
i
)
{\displaystyle (X_{i})}
een aselecte steekproef van de stochastische variabele
X
{\displaystyle X}
waarvan de verdelingsfunctie
F
X
{\displaystyle F_{X}}
afhangt van de parameter
θ
{\displaystyle \theta }
. De schatter
T
n
=
t
n
(
X
1
,
…
,
X
n
)
{\displaystyle T_{n}=t_{n}(X_{1},\ldots ,X_{n})}
heet asymptotisch raak als
T
n
{\displaystyle T_{n}}
in kans convergeert naar
θ
{\displaystyle \theta }
, dus als voor alle
ε
>
0
{\displaystyle \varepsilon >0}
lim
n
→
∞
P
(
|
X
n
−
θ
|
>
ε
)
=
0
{\displaystyle \lim _{n\to \infty }P(|X_{n}-\theta |>\varepsilon )=0}
Men noteert wel:
X
n
→
P
θ
{\displaystyle X_{n}\,\xrightarrow {P} \,\theta }
Het steekproefgemiddelde
X
¯
n
=
1
n
(
X
1
+
…
+
X
n
)
{\displaystyle {\overline {X}}_{n}={\frac {1}{n}}(X_{1}+\ldots +X_{n})}
van een aselecte steekproef
X
1
,
…
,
X
n
{\displaystyle X_{1},\ldots ,X_{n}}
uit een normale verdeling met parameters
μ
{\displaystyle \mu }
en
σ
2
{\displaystyle \sigma ^{2}}
is een asymptotisch rake schatter voor
μ
{\displaystyle \mu }
. De schatter
X
¯
n
{\displaystyle {\overline {X}}_{n}}
is ook normaal verdeeld, maar met parameters
μ
{\displaystyle \mu }
en
σ
2
/
n
{\displaystyle \sigma ^{2}/n}
. Dus is
Z
n
=
n
X
¯
n
−
μ
σ
{\displaystyle Z_{n}={\sqrt {n}}{\frac {{\overline {X}}_{n}-\mu }{\sigma }}}
standaardnormaal verdeeld.
Voor elke
ε
>
0
{\displaystyle \varepsilon >0}
geldt dus:
P
(
|
X
¯
n
−
μ
|
>
ε
)
=
P
(
|
Z
n
|
>
n
ε
σ
)
→
0
{\displaystyle P(|{\overline {X}}_{n}-\mu |>\varepsilon )=P\left(|Z_{n}|>{\sqrt {n}}{\frac {\varepsilon }{\sigma }}\right)\to 0}
voor
n
→
∞
{\displaystyle n\to \infty }
De meest aannemelijke schatter
σ
n
2
^
{\displaystyle {\widehat {\sigma _{n}^{2}}}}
voor de variantie in de normale verdeling, gedefinieerd door:
σ
n
2
^
=
1
n
∑
i
=
1
n
(
X
i
−
X
¯
)
2
{\displaystyle {\widehat {\sigma _{n}^{2}}}={\frac {1}{n}}\sum _{i=1}^{n}(X_{i}-{\bar {X}})^{2}}
is niet zuiver , maar wel asymptotisch raak.